Τι μου ζητάς
της νύχτας κείνης τις γλυκόπνοες χαρές
το φως εχάθηκε
κι εσύ ζητάς.
Τι με ρωτάς
για τις αγάπης μας τις ρημαγμένες φυλακές
τα τείχη γκρεμιστήκανε
μαρμάρωσε η ζωή.
Τι κι αν ρωτάς
οι μέρες δε θα φτάσουνε
για να σου μάθουν την αγάπη
οι νύχτες δε θα φέξουνε
για να σου πουν
που θα με βρεις
τι κι αν πονάς.
Τώρα μες στα ερείπια, σιγοσταλάζει η πίκρα
τώρα μες στα χαλάσματα, ξάπλωσε καταχνιά
κι εσύ ζητάς.
Στις ραγισμένες άκρες της ζωής μου
έπεσε ψιλοβρόχι
πλάκωσε παγωνιά.
