Τι να μου κάμει η σταλαγματιά που λάμπει στο μέτωπό σου;
Το ξέρω πάνω στα χείλια σου έγραψε ο κεραυνός τ’ όνομά του,
το ξέρω μέσα στα μάτια σου έχτισε ένας αϊτός τη φωλιά του.
Μα εδώ στην όχθη την υγρή μόνο ένας δρόμος υπάρχει
μόνο ένας δρόμος απατηλός και πρέπει να τον περάσεις,
πρέπει στο αίμα να βουτηχτείς πριν ο καιρός σε προφτάσει.
Και να διαβείς αντίπερα να ξαναβρείς τους συντρόφους σου,
άνθη πουλιά ελάφια.
Να βρεις μιαν άλλη θάλασσα μιαν άλλη απαλοσύνη.
