Με όσα είδανε τα μάτια μου δακρύσανε
κι αυτά που άκουσα χωρίς φωνή μ’ αφήσανε,
είδα μεγάλα ιδανικά να τα γκρεμίζουνε,
είδα πατρίδες και λαούς να τεμαχίζουνε.
είδα ολόκληρες γενιές να ξεκληρίζουνε
τ’ αθώο βλέμμα ενός παιδιού να το τσακίζουνε,
τ’ αθώο βλέμμα ενός παιδιού να το τσακίζουνε.
Τι να πω, τι να πεις,
βάλαν το πέπλο της ντροπής
αυτού του κόσμου οι δυνατοί
δίχως γιατί στο πουθενά μας πάνε,
τι να πω, τι να πεις,
βάλαν το πέπλο της ντροπής
αυτού του κόσμου οι δυνατοί,
γίναν μεγάλοι και σοφοί,
πνίξαν του κόσμου την κραυγή
και δες που φτάσαμε.
Με όσα είδανε τα μάτια μου δακρύσανε
κι αυτά που άκουσα χωρίς φωνή μ’ αφήσανε,
είδα φτωχούς να τους ληστεύουν την ελπίδα τους
είδα και πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα τους,
είδα ψυχές χωρίς αιτία ν’ αφανίζουνε
και το παιδί από τη μαμά μα χωρίζουνε,
και το παιδί από τη μαμά μα χωρίζουνε.
Τι να πω, τι να πεις,
βάλαν το πέπλο της ντροπής
αυτού του κόσμου οι δυνατοί
δίχως γιατί στο πουθενά μας πάνε,
τι να πω, τι να πεις,
βάλαν το πέπλο της ντροπής
αυτού του κόσμου οι δυνατοί,
γίναν μεγάλοι και σοφοί,
πνίξαν του κόσμου την κραυγή
και δες που φτάσαμε.
