Το μανδρότοιχο του κήπου
θα πηδήσω για χατίρι σου
και θ’ ανέβω να βρεθώ
στο παραθύρι σου.
Κι αν ωραία μου με θέλεις
για να μ’ έχεις συντροφιά σου
άνοιξε μου για να μπω
στη ζεστή την κάμαρα σου.
Τι να σου φέρω, τι να σου φέρω
όλα τα αστέρια του ουρανού.
Τι να σου φέρω κι εγώ δεν ξέρω
που μου `χεις πάρει πια το νου.
Τι να σου φέρω, τι να σου φέρω
θέλεις τα ρόδα, τα γιασεμιά.
Πες μου τι θέλεις για να σου φέρω
να ζούμε πάντα σαν τα πουλιά.
Το φεγγάρι θα περάσει
τη μισόκλειστη τη γρίλια σου
και θα βλέπει να φιλώ
τα βελούδινα τα χείλια σου.
Το ξημέρωμα που θα `ρθει
θα με βρει στην αγκαλιά σου
κι αν το θέλεις κάθε βράδυ
θα `μαι πάντοτε κοντά σου.
Τι να σου φέρω, τι να σου φέρω
όλα τα αστέρια του ουρανού.
Τι να σου φέρω κι εγώ δεν ξέρω
που μου `χεις πάρει πια το νου.
Τι να σου φέρω, τι να σου φέρω
θέλεις τα ρόδα, τα γιασεμιά.
Πες μου τι θέλεις για να σου φέρω
να ζούμε πάντα σαν τα πουλιά.
