Εγώ δεν ήμουνα καλά, που έκανα κι έδινα πολλά
σ’ αγγίζω, τάχα, και φιλιά σου ζητιανεύω
έχω κρυώσει ξαφνικά κι έχω σηκώσει το γιακά
κι ας είναι Αύγουστος, ακόμα σε λατρεύω.
Τι πας να κάνεις, τι πας να κάνεις,
δεν είν’ η αγάπη μου εχθρός να την ξεκάνεις,
τι πας να κάνεις, τι πας να κάνεις,
δεν είν’ η αγάπη ένα τρένο που το χάνεις.
Εγώ που γύρναγα παλιά
και ξενυχτούσα στα σκαλιά
έρχομαι τώρα και μπροστά σου καταθέτω,
μία καρδιά, μία ψυχή και ένα σώμα Ι.Χ.
αυτά, μονάχα, τα προσόντα διαθέτω.
Τι πας να κάνεις, τι πας να κάνεις,
δεν είν’ η αγάπη μου εχθρός να την ξεκάνεις,
τι πας να κάνεις, τι πας να κάνεις,
δεν είν’ η αγάπη ένα τρένο που το χάνεις.
