Πριν σε βρω σε είχα σκεφτεί
πριν το φως εγώ σε είχα δει
λες κι ήσουν για μένα
και τον πόνο είχα αισθανθεί
πριν το ψέμα πριν την πληγή
πριν κλάψω για σένα
Κι αν χαθούμε ας γίνει με τρόπο
σαν της μέρας φως που χάνεται αργά
για να μη καταλάβω και νιώσω
Κι ας τα ήξερα πριν γίνουν όλα αυτά
Το έργο πια ίδιο στο τέλος
λες κι η καρδιά ζει για το βέλος
ντύθηκα κι απόψε να βγω
και σ’ένα παραμύθι να μπω
με σένα και με μένα θα υποκριθώ μια στιγμή
πως δεν ξέρω τι θα συμβεί
ποιο είναι το θέμα πως δεν ξέρω τι θα συμβεί
Πριν σε βρω σε είχα σκεφτεί
πριν το φως εγώ σε είχα δει
λες κι ήσουν για μένα
και τον πόνο είχα αισθανθεί
πριν το ψέμα πριν την πληγή
πριν κλάψω για σένα
