Κλείσε τα μάτια σου να πάμε μικρό ταξίδι
σε γειτονιές που έχεις ξεχάσει,
άσε τη νύχτα να σου πει δυο παλιά τραγούδια
μήπως ο πόνος σου περάσει,
είναι βαριά, πολύ βαριά τούτη εδώ η αρρώστια,
τίποτα πια να μη θυμάσαι, μόνος να θέλεις πάντα να ‘σαι,
μόνος να θέλεις πάντα να ‘σαι.
Το φιλί μας το πρώτο στο βυθό θα το δεις μαργαριτάρι
κι από πάνω θα φέγγει της αγρύπνιας ολόγιομο φεγγάρι,
ώσπου η αγάπη να μας πάρει, ώσπου η αγάπη να μας πάρει.
Κράτα το χέρι μου να βγούμε ξανά στους δρόμους
και στις πολύχρωμες πλατείες,
με τα παιδιά που ξεφαντώνουν κι εμείς παρέα
σε γιορτινές ολονυχτίες,
στην αγκαλιά μου σαν πουλί έλα να σε κρύψω
άσ’ την καρδιά σου να μιλήσει κι έτσι η ζωή θα σε κερδίσει,
έτσι η ζωή θα σε κερδίσει.
Το φιλί μας το πρώτο στο βυθό θα το δεις μαργαριτάρι
κι από πάνω θα φέγγει της αγρύπνιας ολόγιομο φεγγάρι,
ώσπου η αγάπη να μας πάρει, ώσπου η αγάπη να μας πάρει.
