Βαριά με δέρνει το ανεμοβρόχι
Χαρά στον που ‘χει μια φυλακή
Για να κουρνιάσει και να ξεχάσει
Αχ τη ζωή του την άδικη
Με το γεράκι θα γίνω ταίρι
Και με τα αγρίμια σταυραδελφός
Γιατί η καρδιά μου μονάχα ξέρει
Θεριό που είναι ο άνθρωπος
Βαριά με δέρνει ανεμοζάλη
Κανείς “χαλάλι” δε μου ‘χει πει
Παντού είμαι ξένος, χαρακωμένος
Απ’ το σκοτάδι και τη σιωπή
