Στο ίσως που ’πες μια βραδιά ακόμα ελπίζω
για μια απροσδόκητη χαρά ελπίδες χτίζω
κι εκεί που λέω μια βραδιά θα ’ρθεί ζυγώνει
τα όνειρά μου η καρδιά τα ξεριζώνει
Ποτέ δεν έρχεσαι μαχαίρι γίνεσαι
τρυπάς τα σπλάχνα μου κι εκεί αφήνεσαι
αργείς, που κρύβεσαι…
Στο ίσως που ’πες έχω μπει και περιμένω
τα μάτια μου έγιναν σταθμοί να ’ρθει το τρένο
κι εκεί που λέω μια βραδιά θα ’ρθεί, ζυγώνει
τα όνειρά μου η καρδιά τα ξεριζώνει
Ποτέ δεν έρχεσαι μαχαίρι γίνεσαι
τρυπάς τα σπλάχνα μου κι εκεί αφήνεσαι
αργείς, που κρύβεσαι..
