Στ’ άπονο το καλντερίμι
το τραγούδι σπαραγμός,
μεροκάματο του τρόμου
το επάγγελμα του δρόμου
κι η ζωή κατατρεγμός,
μεροκάματο του τρόμου
το επάγγελμα του δρόμου
κι η ζωή κατατρεγμός.
Πρόσωπα χλωμά βαμμένα,
παγωμένο το φιλί,
ερημιά κι απελπισία,
στα φτηνά ξενοδοχεία
εσταμάτησ’ η ζωή,
ερημιά κι απελπισία,
στα φτηνά ξενοδοχεία
εσταμάτησ’ η ζωή.
Στις γωνιές ορθοστασία,
κάθε βήμα και λυγμός,
κάθε αγκάλιασμα και πόνος
του πεζοδρομίου ο νόμος
είναι θάνατος αργός,
κάθε αγκάλιασμα και πόνος
του πεζοδρομίου ο νόμος
είναι θάνατος αργός.
