Τι μου γράφεις στο καπώ,
στη σκόνη “σ’ αγαπώ”,
και δεν το λες;
Τι λοξές ματιές πετάς;
Ή ταν, ή επί τας,
αφού με θες.
Δε φτουράει ένα γεια,
να γίνει κολεγιά
με μας τους δυο.
Τι μου βάζεις φυτιλιά,
και μ’ άνεργα φιλιά
κυκλοφορώ;
Άσε να τοπάρει το ποτάμι το φιλί,
να γίνει ο έρωτας στα πόδια μας γυαλί,
κάνε την ανάσα σου στο στήθος μου να μπει,
κι απ’ το πουκάμισο να σπάσει το κουμπί.
