Λευκό το σύννεφο και βρέχει
στου διψασμένου την αυλή
κι αυτός που πόνεσε πολύ
γίνεται βράχος για ν’ αντέχει
Ό,τι για πάντα έχει φύγει
δεν ωφελεί να αναζητάς
Που πας πουλί της ερημιάς
τώρα π’ αρχίζει το κυνήγι
Όμορφη που ‘ναι η ζωή
Όμορφη σαν ψέμα
και το φως της άνοιξης
κόκκινο σαν αίμα
Ρίχνει ο χρόνος στο φτερό
το φιλί σου δώσ’ μου
καθρεφτάκι ο έρωτας
στο κλουβί του κόσμου
Στήνουν τ’ αηδόνια συναυλία
σ’ ένα δεντράκι τόσο δα
Όσα το αίμα τραγουδά
μην τα γυρεύεις στα βιβλία
Στου πόνου τη τρελή γιορτή
και στο μεθύσι το βαθύ
θα βρεις ό,τι έχει πια χαθεί
κι ό,τι άργησε να φτάσει
Όμορφη που ‘ναι η ζωή
Όμορφη σαν ψέμα
και το φως της άνοιξης
κόκκινο σαν αίμα
Ρίχνει ο χρόνος το φτερό
το φιλί σου δώσ’ μου
καθρεφτάκι ο έρωτας
στο κλουβί του κόσμου
