Το κίτρινο του κατιφέ
η φλόγα της αυλής μας
το βελουδένιο φόρεμα
της πρώτης ξαδερφής μας
το πήρανε χίλια σκαλιά
πιασμένα χέρι χέρι
το πήρανε κι ανάψανε
φωτιά σε χίλια μέρη.
Για δέστε λέγαν τη φωτιά
με της δροσιάς το ρούχο
για δέστε με και μένανε
μ’ αυτό το κρίμα που ‘χω.
