Κάτω απ’ την πόρτα μου ένα γράμμα είναι ριγμένο.
Σκύβω, το παίρνω και στα χέρια το κρατώ.
Όμως φοβάμαι να τ’ ανοίξω, περιμένω.
Πως ν’ αντικρίσω την αλήθεια, σ’ αγαπώ.
Το κλεισμένο γράμμα, Θεέ μου, πως ν’ ανοίξω,
της καρδιάς το τραύμα που είναι ανοιχτό.
Θεέ μου, τόση πίκρα και πώς να την κρύψω;
Το κλεισμένο γράμμα θα μείνει για πάντα κλειστό.
Ξέρω τι γράφει αυτό το γράμμα και σωπαίνω,
μα τι να κάνω, το κουράγιο έχει σωθεί.
Του χωρισμού τα σκαλοπάτια κατεβαίνω
κι όσο μου λείπεις σ’ αγαπάω πιο πολύ.
Το κλεισμένο γράμμα, Θεέ μου, πως ν’ ανοίξω,
της καρδιάς το τραύμα που είναι ανοιχτό.
Θεέ μου, τόση πίκρα και πώς να την κρύψω;
Το κλεισμένο γράμμα θα μείνει για πάντα κλειστό.
