Κατάμαυρο, ψηλό, λιγνό
μ’ αλυσιδίτσα στο λαιμό
το μάτι αστραφτερό γυαλί
και το ρουθούνι του σπαθί
Με τούτο το λαγωνικό
που `χει στο πόδι του φτερό
γυρνώ λαγκάδια κι ερημιές
ψάχνω στις ακροποταμιές
Κι από το βράδυ ως την αυγή
κι απ’ την αυγή στην άλλη αυγή
ψάχνω το μαγικό πουλί
σε δύση και σ’ ανατολή
