Τόσα χρόνια θυσίες, κακίες πολέμησα
μα κουράστηκα και τι κέρδισα;
Τόσες νύχτες μονάχη το δάκρυ μου στέρεψα
κι όλο κρύωνα, θύμωνα, έβριζα.
Όσο η ζωή χτυπάει
πάντα θα μου γελάει
γιατί υπάρχεις κάπου εσύ
έχω τον άνθρωπο μου
φύλακα και άγγελο μου
να μου φωτίζει τη ζωή.
Άντεξα τα χτυπήματα του κόσμου
τα φιλιά σου μόνο δωσ’ μου τα χαμένα
μάτωσα… άλλος κόσμος ξημερώνει
το μαζί θα φανερώνει τα κρυμμένα
Τόσα χρόνια ψυχή μου η ζωή μου μαράζωνε
κρύο σίδερο και με κάρφωνε.
Άδειες νύχτες τα βράδια τα χάδια σου έψαχνα
γιατί κρυώνω, θύμωνα και έκλαιγα.
Τώρα η ζωή γελάει
την πόρτα μου χτυπάει
ο ξεχασμένος μου ο εαυτός
βρήκα τον άνθρωπό μου
φύλακα και αρχηγό μου
να μου χαρίσει λίγο φως.
Άντεξα τα χτυπήματα του κόσμου
τα φιλιά σου μόνο δωσ’ μου τα χαμένα
μάτωσα… άλλος κόσμος ξημερώνει
το μαζί θα φανερώνει τα κρυμμένα
Άντεξα τα χτυπήματα του κόσμου
τα φιλιά σου μόνο δωσ’ μου τα χαμένα
μάτωσα… άλλος κόσμος ξημερώνει
το μαζί θα φανερώνει τα κρυμμένα
Τόσα χρόνια θυσίες, κακίες πολέμησα
μα κουράστηκα και τι κέρδισα;
