Σαρανταπέντε κάστορες
σκαρώναν ένα φράγμα.
Πολύ μπλεγμένο πράγμα
Μικρά κλαδάκια πλέκανε
με λάσπη και με χνούδι
και λέγανε τραγούδι.
Ολημερίς το χτίζουμε
κι όταν παραγεμίζει
η νύχτα το γκρεμίζει.
Και πήρανε απόφαση
να χτίσουνε για γούρι
ένα μικρό σαμούρι.
Το πιάσανε, το χτίσανε,
με λάσπη και με χνούδι
και είπανε τραγούδι.
Στέριωσε φράγμα, στέριωσε
κάμε γερά θεμέλια
να μην περνάν τα χέλια.
Το φράγμα καλοστέριωσε
κι άμα παραγεμίζει
μονάχα ξεχειλίζει.
Και κάθε χρόνο μια φορά
έρχεται ένα αγγελούδι
και λέει ένα τραγούδι.
Για το σαμούρι το φτωχό
που πια μήτε κουνάβι
κερί δεν του ανάβει.
