Απόψε τόσο μόνος να ‘μαι
κι εσύ να λείπεις μακριά
Σαν να ‘ναι τώρα το θυμάμαι
το τελευταίο όταν μου πες έχε γεια
Ήτανε τρεις θυμάμαι Απρίλη
κάποια Δευτέρα ερωτική
κι ήτανε κάπου προς το δείλι
όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια και έμαθες
στο πάρκο μες τα περιστέρια
Με τον αλήτη που ‘μπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια
Κάποτε κύλαγε το αίμα
μέσα στις φλέβες μας καυτό
Τώρα συμβόλαιο με το ψέμα
έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ
Μα αυτή τη νύχτα ώρα μια
όπου κι αν είσαι θα αισθανθείς
το κάλεσμα μου σαν μια υποψία
μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια και έμαθες
στο πάρκο μες τα περιστέρια
Με τον αλήτη που ‘μπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια
