Μοιάζουν οι μέρες με κρυψώνες προδομένες
που μας ξεχάσαν σαν παλιές αγάπες προσπεράσαν
Μοιάζουν οι νύχτες σαν παγωμένοι λεπτοδείχτες
σταματημένες και μες στην καρδιά μας αφημένες
Μα δεν είσαι εκεί ούτε όταν το ’θελες εσύ
μα δεν είσαι εδώ τη μοναξιά μου δε τη διάλεξα εγώ
Και ποιο όνειρο να φτάσει εκεί που φτάσαμε εμείς
και πόσο αξίζει κάτι άμα δε το μοιραστείς
Μοιάζουν οι λέξεις με χάδι που δε θα τ’ αντέξεις
όσο κι αν τρέξεις τη σιγουριά δε θα λατρέψεις
Μα δεν είσαι εκεί τι κι αν φοβήθηκες πολύ
μα δεν είσαι εδώ μ’ ένα γιατί ακροβατώ
Μα δεν είσαι εκεί ούτε όταν το ’θελες εσύ
μα δεν είσαι εδώ τη μοναξιά μου δε τη διάλεξα εγώ
Και ποιο όνειρο να φτάσει εκεί που φτάσαμε εμείς
και πόσο αξίζει κάτι άμα δε το μοιραστείς
