Νύχτα κάπου στην Ομόνοια
Έφευγε από καβγά
Άσκοπα ριμάδια χρόνια
Που της τάξανε πολλά
Έκρυβε στο πορτοφόλι
Ένα ποίημα σε χαρτί
Διαδρομή σ’ αυτή την πόλη
Μ’ ένα άσκοπο γιατί
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
Είχε πάει σαράντα πέντε
Με μπλουτζίν στο πουθενά
Κι αφού δάχτυλα είχε πέντε
Μουτζωνότανε συχνά
Στη ζωή της στην πληγή της
Σ’ ένα λάθος στα παλιά
Η χαμένη επιλογή της
Κι ότι έδιωξε μακριά
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
Ξέχασε να μεγαλώσει
Να αλλάξει και τα ρούχα
Ξέχασε και να ξεχάσει
ότι ήταν ταλαντούχα
Άρρωστη απελπισμένη
Η βασίλισσα των πάγων
Που ρωτάει λυπημένη
Στο νησί των λωτοφάγων
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
Πες μου έχει βρέξει
Ή μήπως πέρασε από δω το όχημα του δήμου
Υπάρχει κάτι
Ή μήπως τέλειωσε από χρόνια η ζωή μου
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
