Για τους άλλους γινόμουν θυσία
τόσα χρόνια χωρίς διακοπή
μα κανείς ευχαριστώ δε μου είπε
θα μου πεις «έτσι είν’ η ζωή»,
δε θα κάνω στο εξής ό,τι θέλεις
είναι τόσα που θέλω κι εγώ
κι αν παλιότερα ζούσα για σένα,
τώρα αρχίζω για μένα να ζω.
Γιατί τώρα ήρθ’ η ώρα να κάνω κι εγώ το δικό μου,
τόσα χρόνια περίμενα,
να ‘χω επιτέλους την τύχη κι εγώ στο πλευρό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου.
Τους κανόνες εγώ τώρα θέτω
και μ’ αυτούς αν δε συμμορφωθείς,
δε θα έχουμε πλέον, υποθέτω,
μεταξύ μας σημείο επαφής.
Γιατί τώρα ήρθ’ η ώρα να κάνω κι εγώ το δικό μου,
τόσα χρόνια περίμενα,
να ‘χω επιτέλους την τύχη κι εγώ στο πλευρό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου.
Κι αν ακόμα ελπίζεις να είμαι
για εσένα αναμμένο κερί,
στην ουρά μπες μαζί με τους άλλους,
έχεις μέλλον μπροστά σου πολύ.
Γιατί τώρα ήρθ’ η ώρα να κάνω κι εγώ το δικό μου,
τόσα χρόνια περίμενα,
να ‘χω επιτέλους την τύχη κι εγώ στο πλευρό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου.
Τους κανόνες εγώ τώρα θέτω
και μ’ αυτούς αν δε συμμορφωθείς,
δε θα έχουμε πλέον, υποθέτω,
μεταξύ μας σημείο επαφής.
Γιατί τώρα ήρθ’ η ώρα να κάνω κι εγώ το δικό μου,
τόσα χρόνια περίμενα,
να ‘χω επιτέλους την τύχη κι εγώ στο πλευρό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου.
Τώρα ήρθ’ η ώρα να κάνω κι εγώ το δικό μου,
τόσα χρόνια περίμενα,
να ‘χω επιτέλους την τύχη κι εγώ στο πλευρό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου.
