Σου ‘φερα νερό στις χούφτες
για να πιεις, να ξεδιψάσεις
που ‘ναι τ’ αχείλι σου πικρό
Κι ως ξεδίψασε η καρδιά σου
βιάστηκες να προσπεράσεις
Τόση πίκρα, τόση δίψα, τόσος πόνος
κι ούτε ένα ευχαριστώ
Σου ‘φερα ψωμί και μέλι
κι ένα καθαρό σεντόνι
και τον χτύπο απ’ την καρδιά
Και δε μου `δωσες το χέρι
κι έχεις φύγει χελιδόνι
Τόση πίκρα, τόση δίψα, τόση αγάπη
και μια θάλασσα ερημιά
