Το παρελθόν μου είν’ αυτό
και πώς να το αλλάξω;
Να ’ταν μολύβι να ’σβηνε,
χαρτί για να το κάψω.
Το παρελθόν μου είν’ αυτό,
δε γίνεται ν’ αλλάξει.
Για μια φορά που γέλασα
πόσες δεν έχω κλάψει.
Αγάπησα τα λάθη σου,
αγάπα τα δικά μου.
Άνθρωπος είμαι κι έκανα
κι εγώ τα σφάλματά μου.
Αγάπησα τα λάθη σου,
αγάπα τα δικά μου.
Το παρελθόν μου είν’ αυτό,
σαν ένα λάθος πάρ’ το.
Πώς να το μάθεις το σωστό
άμα δε δεις το σκάρτο;
Το παρελθόν μου είν’ αυτό,
αν θες κοντά μου μείνε.
Αγάπη δε γεννήθηκε
που πόνος να μην είναι.
