Αμφιβολία δε χωρεί
Πως είχα παρελθόν βαρύ
Γι’ αυτό κι αγάπες δεν περνούσαν στο μυαλό μου
Γιατί θα `ρχόταν η στιγμή
Με τιποτένια αφορμή
Θα μου χτυπούσες διαρκώς το παρελθόν μου
Μα εσύ κατόρθωσες ευθύς
Μες στη ζωή μου να χωθείς
Και μου `πες χίλια παραμύθια να με πείσεις
Αφού δεν είχες την ψυχή
Και λίγη θέληση καλή
Το παρελθόν μου το καλό να συγχωρήσεις
Τραβώ τον δρόμο μου λοιπόν
Με το βαρύ μου παρελθόν
Με τις ελπίδες και τα όνειρα χαμένα
Κι αν έχεις λίγη ανθρωπιά
Πειράματα μην κάνεις πια
Πάνω σε έρημα κορμιά βασανισμένα
