Πάει καιρός που σ’ αγαπώ
καιρός που περιμένω
όμως μπροστά στην πόρτα μου
δε φάνηκε κανείς
Με δεκανίκι ξύλινο
σε ποιο χορό πηγαίνω
πως λύνεται το αίνιγμα
ετούτης της ζωής
Το πιο μεγάλο ψέμα
κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης
Είναι φορές που σκέφτομαι
τη μοίρα των ανθρώπων
ερχόμαστε και φεύγουμε
χνουδάκια στο βοριά
Κι εσύ γελάς και λούζεσαι
στα φώτα ξένων τόπων
και με την άκρη του φρυδιού
μου σκίζεις την καρδιά
Το πιο μεγάλο ψέμα
κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης.
Τόσα σωστά που έκανες
κάνε και ένα λάθος
με μάτια τόσο όμορφα
γιατί με τυραννάς
Βούλιαξα μες στα μάτια σου
κι έχουνε τέτοιο βάθος
που δε θα ξαναβγώ ποτέ
μα εσύ δε μ’ αγαπάς
Το πιο μεγάλο ψέμα
κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης
