Φώτα μεγάφωνα και στρας
κι εσύ στα όνειρα γλιστράς
να βρεις πηγή να δροσιστείς
γωνιά για να ξεκουραστείς
Του κόσμου οι αρχαίοι νόμοι
μας κυνηγούν σαν αστυνόμοι
η καταδίκη μας κι η χάρη
του Πυθαγόρα το πιθάρι
και του Διογένη το λυχνάρι
Στη ράδα τα γκαζάδικα
κι εσύ προσμένεις άδικα
ταξίδια που δεν έγιναν
έρωτες που δεν έμειναν
Του κόσμου οι αρχαίοι νόμοι
μας κυνηγούν σαν αστυνόμοι
η καταδίκη μας κι η χάρη
του Πυθαγόρα το πιθάρι
και του Διογένη το λυχνάρι
Με θεωρίες νόμισες
τον κόσμο ταξινόμησες
μα η ψυχή του καθενός
απέραντος ωκεανός
Του κόσμου οι αρχαίοι νόμοι
μας κυνηγούν σαν αστυνόμοι
η καταδίκη μας κι η χάρη
του Πυθαγόρα το πιθάρι
και του Διογένη το λυχνάρι
