Βράδιασε πάλι από νωρίς
σκοτείνιασ’ η ψυχή μου
κι όλα μικραίνανε θαρρείς
κι ούτε να κλάψεις δεν μπορείς
ψυχή μου μοναχή μου
Μακρινό είναι το ταξίδι
κι ούτε φως ούτε στασίδι
Δείξε μου δρόμο να σταθώ
πέτρα να ξαποστάσω
καρδιά μου να σ’ ακολουθώ
κι όπου με πας κι όπου βρεθώ
να φτάσω, που να φτάσω
Μακρινό είναι το ταξίδι
κι ούτε φως, ούτε στασίδι
