Να είσαι αρρώστια στο μυαλό μου δεν αντέχω,
να είσαι δρόμος που δεν έχει επιστροφή,
να σ’ αγαπάω και κοντά μου να μη σ’ έχω,
αυτό για μένα είναι πια καταστροφή.
Το τελευταίο μου τσιγάρο είσαι εσύ,
και από αύριο το κόβω και τελειώνω,
προτού εσύ μου καταστρέψεις τη ζωή
και κάποια νύχτα να πεθάνω απ’ τον πόνο,
το τελευταίο μου τσιγάρο είσαι εσύ,
και από αύριο το κόβω και τελειώνω.
Να περιμένω πότε θα τηλεφωνήσεις
για να θολώσεις, όπως πάντα, τα νερά,
είναι παράλογο να ζω με εξαρτήσεις,
ο έρωτάς σου είναι σκέτη συμφορά.
Το τελευταίο μου τσιγάρο είσαι εσύ,
και από αύριο το κόβω και τελειώνω,
προτού εσύ μου καταστρέψεις τη ζωή
και κάποια νύχτα να πεθάνω απ’ τον πόνο,
το τελευταίο μου τσιγάρο είσαι εσύ,
και από αύριο το κόβω και τελειώνω.
