Στο θολωμένο μου μυαλό
ο κόσμος είναι μια σταλιά,
κάτι σκιές απ’ τα παλιά
και κάποιο πάθος μου τρελό.
Και κάποιο πάθος μου τρελό,
στο θολωμένο μου μυαλό.
Το θολωμένο μου μυαλό
μ’ έχει προδώσει προ πολλού,
του λέω αλλού και τρέχει αλλού,
με κάνει και παραμιλώ.
Με κάνει και παραμιλώ,
το θολωμένο μου μυαλό.
Του θολωμένου μου μυαλού
τους εφιάλτες τραγουδώ,
κι αν σας επίκρανα ως εδώ,
φταίει το πάθος του τρελού.
Φταίει το πάθος του τρελού,
του θολωμένου μου μυαλού.
