Έφυγες εσύ και που να πάω,
τόση μοναξιά, παραμιλάω,
μέσα μου χειμώνιασε, παντού βροχή,
έφυγες εσύ, το σπίτι άδειο,
ψάχνω μια φωνή, βουβό το ράδιο,
όλα ερημώσανε, παντού σιωπή.
Το ‘χα φανταστεί, θα ‘φευγες κι εσύ,
το ‘χα φανταστεί μα τέτοιο λάθος
δεν περίμενα πως θα ‘κανες εσύ.
Πόσο σε μισώ και πόσο σ’ αγαπάω,
πόσο σε μισώ που δε ρωτάς αν ζω,
πόσο σε μισώ, μου λείπεις και πονάω,
πόσο σε μισώ και πόσο σ’ αγαπώ.
Έφυγες εσύ και που να πάω,
μίκρυνε ο κόσμος, δε χωράω,
μέσα μου παράπονο πικρό γιατί,
έφυγες εσύ, η πόλη άδεια,
πάνω μου φιλιά, καυτά σημάδια,
γύρω μου ερείπια, παντού σιωπή.
Το ‘χα φανταστεί, θα ‘φευγες κι εσύ,
το ‘χα φανταστεί μα τέτοιο λάθος
δεν περίμενα πως θα ‘κανες εσύ.
Πόσο σε μισώ και πόσο σ’ αγαπάω,
πόσο σε μισώ που δε ρωτάς αν ζω,
πόσο σε μισώ, μου λείπεις και πονάω,
πόσο σε μισώ και πόσο σ’ αγαπώ.
