Το χαμόσπιτο

Σε τούτο το χαμόσπιτο
Σε τούτο το καλύβι
Ο ύπνος είναι σίδερο
Και τ’ όνειρο μολύβι

Ξυπνάμε τα χαράματα
Κι αρχίζει το τριβέλι
Για το ψωμί τ’ αχόρταστο
Και το πικρό καρβέλι

Τρέχουμε τρέχουμε στους δρόμους πατέρα
Γιατί στενάζεις και γιατί βαρυγκωμάς
Έννοια σου έννοια σου καλύτερη μέρα
Θα ξημερώσει και για μας

Σε τούτο το χαμόσπιτο σε τούτο το καλύβι
Κανείς ποτέ στη μοίρα του
Το μέτωπο δε σκύβει

Σαν τα παιδιά παλεύουμε
Σαν τ’ άγρια τσακάλια
Με την καρδιά περήφανη
Και δίχως παρακάλια