Το Χάρο τον αντάμωσα
ένα Σαββάτο βράδυ
Είχα σχολάσει απ’ τη δουλειά, απ’ τη δουλειά
και στου σπιτιού μου τα σκαλιά
τον βρήκε το σκοτάδι
Κρύο νερό δε ζήτησε
ούτε ψωμί να φάει
Τα νιάτα μου εζήλεψε, εζήλεψε
κι ο ήλιος σαν βασίλεψε
ήρθε για να με πάρει
Χάρε, κι αν είσαι μερακλής
παράτα με να ζήσω
γιατί έχω μανούλα κι αδερφή, αχ κι αδερφή
κι αγάπη στην καρδιά κρυφή
που δεν μπορώ ν’ αφήσω
