Είναι η κάθε μας αγάπη μια ζαριά
κι αυτό το άτιμο το ζάρι που γυρίζει
άλλοτε φέρνει στην καρδιά μεγάλη πίκρα και βαριά
κι άλλοτε πάλι μ’ ευτυχία μας γεμίζει,
άλλοτε φέρνει στην καρδιά μεγάλη πίκρα και βαριά
κι άλλοτε πάλι μ’ ευτυχία μας γεμίζει.
Κι εγώ στο ζάρι τη φτωχή μου την καρδιά
μαζί σου έπαιξα για να βγω κερδισμένη,
μα ήταν σκάρτη η ζαριά κι έτσι εβγήκα μια βραδιά
απ’ το παιχνίδι της αγάπης μου χαμένη,
μα ήταν σκάρτη η ζαριά κι έτσι εβγήκα μια βραδιά
απ’ το παιχνίδι της αγάπης μου χαμένη.
Μου `κανε, βέβαια, αυτό πολύ κακό,
μα του ζαριού δε με τρομάζουν οι λαχτάρες,
γιατί το βρίσκω φυσικό στο ζάρι το ερωτικό
άλλοι να φέρνουνε διπλές κι άλλοι εξάρες,
γιατί το βρίσκω φυσικό στο ζάρι το ερωτικό
άλλοι να φέρνουνε διπλές κι άλλοι εξάρες.
