Το χειμώνα συλλογιέμαι που θα φτάσει
και το κρύο που θα φέρει ο βοριάς,
τ’ άσπρο χιόνι που τα πάντα θα σκεπάσει
και τα φύλλα θα παγώσει της καρδιάς,
τ’ άσπρο χιόνι που τα πάντα θα σκεπάσει
και τα φύλλα θα παγώσει της καρδιάς
Το χειμώνα συλλογιέμαι κάθε ώρα
και το σπίτι σιωπηλό μα και κλειστό
όταν φτάσουν παγωνιές και μαύρη μπόρα
μη με βρούνε με το τζάκι μου σβηστό,
όταν φτάσουν παγωνιές και μαύρη μπόρα
μη με βρούνε με το τζάκι μου σβηστό
Το χειμώνα συλλογιέμαι που θα φτάσει
να σκεπάσει τη θλιμμένη μου ψυχή
ποιος τον πάγο της καρδιάς μου θα τον σπάσει
όταν έρημος θα ζω μες στη ζωή,
ποιος τον πάγο της καρδιάς μου θα τον σπάσει
όταν έρημος θα ζω μες στη ζωή
