Τον ήλιο που ‘χες μες στα χέρια
τον πήρε τ’ όνειρο και ζει
χειμώνες μα και καλοκαίρια
να ξαναζήσουμε μαζί
Μα μες το διάβα της ζωής
πια τη χαρά μην κυνηγάς
βρήκες στοργή να στηριχτείς
βρήκες καρδιά για ν’ αγαπάς
και τα πικρά σου χρόνια να ξεχνάς
Τον ήλιο που ‘χες μες στα χέρια
τον κρέμασα στον ουρανό
κι αν κάποτε σβηστούν τ’ αστέρια
θα ’ναι τ’ όνειρό μας φωτεινό
Μα μες το διάβα της ζωής
πια τη χαρά μην κυνηγάς
βρήκες στοργή να στηριχτείς
βρήκες καρδιά για ν’ αγαπάς
και τα πικρά σου χρόνια να ξεχνάς
