Συγγνώμη φίλε, κατάλαβέ με,
που σου την έκλεψα συγχώρεσέ με.
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Αγαπηθείτε κι άστε με εμένα,
εγώ θα σβήσω στα περασμένα.
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.
Συγγνώμη φίλε, για ένα πάθος,
που τη φιλία μας έκανα λάθος.
Σοφία Βορινού:
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Εντάξει φίλε, μα πες μου μόνο,
πως σβήνουνε ανδρίκιο πόνο.
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.
