Αργά αργά ανοίγει μια αγκαλιά
κι αυτή η σιγουριά για την ελπίδα
μες στην καρδιά σαν άγρια καταιγίδα
ξεσπάει γι’ άλλη μια γερή παρτίδα
Όποιος δε θέλει ν’ αγαπήσει θα χαθεί
θα πληγωθεί δε θα `χει τρόπο να γλιτώσει
η μόνη ελπίδα στη ζωή
είναι του έρωτα η πνοή
ένα αεράκι που φυσάει βράδυ πρωί
Αργά αργά τα ψέματα τελείωσαν
και σβήσανε τα δάκρυα του χειμώνα
απάνω στ’ άγιου Νείλου την εικόνα
αστράφτει σαν αστέρι μια σταγόνα
Όποιος δε θέλει ν’ αγαπήσει θα χαθεί
θα πληγωθεί δε θα `χει τρόπο να γλιτώσει
η μόνη ελπίδα στη ζωή
είναι του έρωτα η πνοή
ένα αεράκι που φυσάει βράδυ πρωί
η μόνη ελπίδα στη ζωή
είναι του έρωτα η πνοή
ειν’ η δικιά σου η ζεστή αναπνοή
