Να χορεύεις
και το ίσο εγώ να σου κρατώ
το κλαρίνο
να μακραίνει απάνω απ’ το σκοπό
κι απ’ τα δυο μου πόδια
στα μάτια σου μπροστά
το αίμα της γυναίκας
να τρέξει χαμηλά
στου μάγου τα παιχνίδια
με τ’ άσπρα δαχτυλίδια
και το κλαρίνο
να μακραίνει απάνω απ’ το σκοπό.
Να ‘ναι γάμος
και μαζί σου εγώ να παντρευτώ
με τα μάτια
στο χορό δειλά να σ’ ακουμπώ
κι απ’ τ’ αγιασμένο αίμα
λιμνούλα να γενεί
δυο γιασεμιά ν’ ανθίσουν
για να στεφανωθεί
στου μάγου τα παιχνίδια
με τ’ άσπρα δαχτυλίδια
αχ, το κλαρίνο
που μακραίνει απάνω απ’ το σκοπό
Και το κλαρίνο
να μακραίνει απάνω απ’ το σκοπό.
