Μαχαιριά να μου δώσεις, στάλα αίμα δε θα βγει,
μαχαιριά να μου δώσεις, στάλα αίμα δε θα βγει,
απ’ του πόνου το ποτήρι που με πότισες εσύ,
απ’ του πόνου το ποτήρι που με πότισες εσύ.
Την πληγωμένη μου καρδιά
τα φίδια την τυλίξανε,
από τη μαύρη την στιγμή
που με πληροφορήσανε
ότι τα χείλη π’ αγαπώ
αλλού φιλιά χαρίσανε,
ότι τα χείλη π’ αγαπώ
αλλού φιλιά χαρίσανε.
Μαχαιριά να μου δώσεις, στάλα αίμα δε θα βγει,
μαχαιριά να μου δώσεις, στάλα αίμα δε θα βγει.
Γιατί μου το `κανες αυτό,
γιατί με περιφρόνησες,
τους όρκους σου και τα φιλιά
με τι καρδιά λησμόνησες,
και τη φτωχή αγάπη μου
γιατί την δολοφόνησες,
και τη φτωχή αγάπη μου
γιατί την δολοφόνησες.
Μαχαιριά να μου δώσεις, στάλα αίμα δε θα βγει,
μαχαιριά να μου δώσεις, στάλα αίμα δε θα βγει,
απ’ του πόνου το ποτήρι που με πότισες εσύ,
απ’ του πόνου το ποτήρι που με πότισες εσύ.
