Ότι πονάει πιο πολύ
Βαθύτερα αγαπιέται
Σκαλίτσα κάνει τ’ όνειρο με τους θεούς φιλιέται
Ρίχνει τ’αλάτι στην πληγή
Ποτάμι το αίμα τρέχει
Έλα κρυφά και πάρε με
Καμιά να μη με έχει.
Ότι πονάει πιο πολύ λιγότερο τρομάζει
Κι αν κάνει λίγο να χαθεί
Στα σύννεφα πλαγιάζει
Με εραστές τους αετούς
Πλανήτες ζωγραφίζει
Φιλάει τους ορίζοντες
Κι απ’ το μηδέν αρχίζει.
Ότι εμείς πικράναμε
Πιστό εκείνο μένει
Της προδοσίας το φιλί με αλυσίδες δένει
Χορεύει μέσα στις φωτιές
Τα χρόνια σημαδεύει
Έλα κρυφά και πάρε με
Κανείς δε με γυρεύει.
