Τα μάτια μου σβησμένη πυρκαγιά
το δάκρυ μου φαρμάκι ως τη ρίζα
κι εσύ να μου γελάς απ’ την κορνίζα
σαν να μου γνέφεις γεια
Τραγούδι που δεν άκουσα ποτέ μου
να βρω, Χριστέ μου
αγόρι που δε γύρισες να σου το τραγουδήσω
να κλάψω, να μεθύσω
κι απ’ τον καημό να σβήσω
Μακρόσυρτος χορός ο στεναγμός
κισσός που γυροφέρνει τη μαρκίζα
κι εσύ να μου γελάς απ’ την κορνίζα
αβάσταχτος καημός
