Κάθε πρωί σηκώνομαι,
βρε τρελοκόριτσό μου,
με πόνους μέσα στην καρδιά
και ζάλη στο μυαλό μου.
Και μες τον ύπνο μου πονώ,
σε βλέπω στ’ όνειρό μου
κι η τρέλα σου αδιάκοπα,
αυξάνουν τον καημό μου.
Σ’ αγάπησα να ‘χω ζωή
κι όχι να με παιδεύεις,
μα ‘σύ μ’ αυτές τις τρέλες σου
το τέλος μου γυρεύεις.
