‘Ένα βράδυ μες στη ζάλη απ’ τα ποτά μας,
Τόσος ήταν τελικά ο έρωτάς μας,
‘Ένα άδειο πρωινό σ’ άδεια σεντόνια,
Μα η καρδιά και το μυαλό μου εκεί ‘ναι ακόμα.
Να το ξέρεις η καρδιά όταν αγαπάει,
Απ’ το σίδερο γυαλί γίνεται, σπάει,
Δεν πειράζει μη σε παίρνει από κάτω,
Γι’ αυτό είναι οι φίλοι εδώ στο κάτω – κάτω.
Βάλε να τα πιούμε και όλα να τα πούμε,
Με φωτογραφίες, διευθύνσεις και ονόματα,
Βάλε να τα πιούμε, λιώμα να βρεθούμε,
Κι οι καρδιές χίλια κομμάτια,
Στα πατώματα, στα πατώματα,
Στα πατώματα.
Δεδομένα που ζητούμενα έχουν γίνει,
Μια φωτιά που μ’ έχει κάψει και δε σβήνει,
Πως μπορεί και τόσο εύκολα ξεχνάει,
Τα όνειρά μου σε ποια αγκαλιά σκορπάει.
Ρόδα είναι και γυρίζει, μη σε νοιάζει,
Θα γελάς με ό,τι τώρα σε πειράζει,
Τα καλύτερα δεν ήρθανε ακόμα,
Άστα όλα πίσω και μπροστά προχώρα.
Βάλε να τα πιούμε και όλα να τα πούμε,
Με φωτογραφίες, διευθύνσεις και ονόματα,
Βάλε να τα πιούμε, λιώμα να βρεθούμε,
Οι καρδιές χίλια κομμάτια,
Στα πατώματα, στα πατώματα,
Στα πατώματα.
‘Έτσι ειν’ αυτά, πάντα πονάει η αγάπη,
‘Έτσι ειν’ αυτά και άντε πάλι απ’ την αρχή,
Βάλε φωτιά να κάνω την καρδιά μου στάχτη,
Κάψε το χθες και βάλε τώρα ένα Χ.
