Μοναχός το δρόμο μου έχω χάσει και ξεχνώ
Να μιλώ σε όσα φτιάχνει η πλάση
Να ζητώ το άγγιγμα τους το αληθινό
Ιαχή η τελευταία λέξη που ‘χες πει
Προσευχή έγινε ν’ αντέξει στη σιωπή
Στου χωρισμού την άμετρη πληγή
Με πνίγει το σκοτάδι
Ανάσα, ένα χάδι, μια ματιά σου
Όλη μου η ζωή
Ο πόθος με τυφλώνει,
Η τρέλα μ’ ανταμώνει
Έλα μην αργείς ούτε στιγμή
Ομορφιά μέσα στο σκοτάδι που να βρω
Συντροφιά αν δεν έχω εσένα πως να δω
Το φως για να γυρίσω απ’ το βυθό
