Μην της δώσεις τα πάντα
άφησε μου σημάδια
να βρει πάλι το δρόμο η ψυχή μου αν καώ.
Κράτησε μου κουράγιο
δεν μπορώ μα τον Άγιο
από της προδοσίας το ποτήρι πάλι να πιω.
Είναι τσιγγάνα η καρδιά μου δεν έχει σύνορα
μέχρι τα αστέρια θα σε πάει
για να σου πει πως σ’ αγαπάει.
Είναι τσιγγάνα η καρδιά μου και την ανέχομαι
μέχρι θανάτου να πονάει
να κλαίει να με τυραννάει
αυτή η καρδιά μου,
είναι τσιγγάνα αυτή η καρδιά μου…
Μην της δώσεις τα πάντα
και τα βράδια μου άδεια
γίνουν πάλι και άδικα θα ψάχνω ουρανό.
Το μυαλό υποφέρει μα εκείνη το θέλει
και μου απλώνει το χέρι
να βρεθούμε στον γκρεμό
Είναι τσιγγάνα η καρδιά μου δεν έχει σύνορα
μέχρι τα αστέρια θα σε πάει
για να σου πει πως σ’ αγαπάει.
Είναι τσιγγάνα η καρδιά μου και την ανέχομαι
μέχρι θανάτου να πονάει
να κλαίει να με τυραννάει
αυτή η καρδιά μου,
είναι τσιγγάνα αυτή η καρδιά μου…
