Τώρα,
στης φωτιάς την ώρα
του έρωτα τα δώρα
πέταξες σε μια γωνιά
στης ψυχής μου τα σκαλιά
και η χαρά μου μια σταλιά
τώρα τώρα…
Νησάκι άγνωστο του ανθρώπου η ψυχή
κρυμμένο μέσα στην υδρόγειο σε χάρτες
χωρίς το χάδι της αγάπης θα χαθεί
με ναυαγούς θα ζει μονάχα κι αυταπάτες
Τώρα
στου θυμού την ώρα
σε μια κατηφόρα
με αλάτι στην πληγή
πόνεσε βαθιά η στιγμή
δρόμο άλλαξε η ζωή
Τώρα τώρα
