Μία φορά κάποιος με ρώτησε που είσαι
και δεν ήξερα εγώ τι να του πω
με πήραν τα κλάματα και ήρθαν τα χαράματα
βροχή σ’ ένα σπασμένο ουρανό
Τώρα βγαίνω τις νύχτες
τώρα πίνω για σένα
ξενυχτάω για χάρη σου
δε με νοιάζει για μένα
Τώρα βγαίνω τις νύχτες
αφού εσύ έχεις φύγει
η μεγάλη αγάπη σου
δυστυχώς ήτανε λίγη
Τώρα άσκοπα στους δρόμους περπατώ
μα το δίκιο μου εγώ που να το βρω
σε σκέφτομαι και χάνομαι
κουρέλι πια αισθάνομαι
ας ήταν να πεθάνω να σωθώ
Τώρα βγαίνω τις νύχτες
τώρα πίνω για σένα
ξενυχτάω για χάρη σου
δε με νοιάζει για μένα
Τώρα βγαίνω τις νύχτες
αφού εσύ έχεις φύγει
η μεγάλη αγάπη σου
δυστυχώς ήτανε λίγη
