Τώρα που ’ρχονται τα χιόνια
σκέπτομαι κάθε στιγμή
που ’ναι τα παιδικά μου χρόνια
που ’χα όνειρα βροχή,
που μιλούσα με τ’ αηδόνια
και μου γέλαγ’ η ζωή.
Οι ωραίες μου αγάπες
πέταξαν σαν τα πουλιά,
και την κάθε μου ελπίδα
μου την πήρε η λησμονιά,
και την έκανε ρυτίδα
και ανάμνηση παλιά.
Τώρα που ’ρχονται τα χιόνια
σκέπτομαι κάθε στιγμή
πως με γέλασαν τ’ αηδόνια
που μιλούσανε μαζί,
πως με γέλασαν τ’ αηδόνια,
πως με γέλασ’ η ζωή.
