Θα φύγω απόψε όσο κι αν σ’ αγαπώ
η μοίρα το προστάζει βάι, βάι, βάι.
Και ποιος το ξέρει πότε θα ‘ρθω
πάλι κοντά σου.
Απόψε δώσε μου φιλιά
γιατί αύριο θα ‘ναι αργά
θα είμαι τόσο μακριά,
στα μαύρα ξένα,
μοναχός χωρίς εσένα.
Κοντά σου αφήνω σκέψη μου και καρδιά
κι εγώ τον πόνο παίρνω βάι, βάι, βάι.
Και θα ‘χω για παρηγοριά
τα γράμματα σου.
Απόψε δώσε μου φιλιά
γιατί αύριο θα ‘ναι αργά
θα είμαι τόσο μακριά,
στα μαύρα ξένα,
μοναχός χωρίς εσένα.
