Βάστα ταλαίπωρο κορμί
τους πόνους μέσα στη ζωή.
Κουράζομαι, τσακίζομαι
και όλο υποφέρω
κι ως πότε θα `χω βάσανα
αχ, ήθελα να ξέρω.
Μέρα νύχτα αγωνία
ούτε λεπτό δεν βρίσκω ησυχία
τα φαρμάκια δεν μ’ αφήνουν
σαν τα φίδια με τυλίγουν.
Βάστα κι εσύ καρδούλα μου
στη μαύρη τη φουρτούνα μου.
Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ
φωτιά στα βήματα μου
και σαν πουλιά μες στο βοριά
σκορπούν τα όνειρα μου
Μέρα νύχτα αγωνία
ούτε λεπτό δεν βρίσκω ησυχία
τα φαρμάκια δεν μ’ αφήνουν
σαν τα φίδια με τυλίγουν.
